stworzeni z wyobraźni

UKRYTY ZAMEK

Mia weszła i usiadła na łóżku. Mężczyzna czuł się odrobinę głupio, bo podejrzewał ją o kradzież księgi.

- Powiesz mi o czym to jest? - spytała nagle Mia.

- Jeśli ci powiem, to pójdziesz ze mną na bal maskowy?

- Umiesz się targować, ale mówiłam już, że nie lubię chodzić na bale. A możemy wzamian popłynąć razem w podróż?

Bruno zastanawiał się czy na pewno może wyznać kobiecie sekret. Bał się, że zostanie wyśmiany i uznany za obłąkanego. Spojrzał na czarującą dziewczynę. Sprawiała wrażenie odważnej, szczerej i ufnej osoby. Ostatecznie postanowił jej wszystko opowiedzieć. Przez cały czas wpatrywała się w Bruna i słuchała z uwagą jego opowieści o Bogach, kocie i tajemniczej księdze.

- Myślisz, że już nie wróci? - wtrąciła Mia.

- Nie jestem pewien, ale mam nadzieję, że pozbyłem się go na zawsze.

- Bogowie nie odpuszczają tak łatwo.

- I tym się martwię. - powiedział załamując ręce pirat.

Słyszeli z oddali dźwięki muzyki z balu maskowego, ale nie obchodziło ich to. Poszli do innej knajpy coś zjeść, oboje zamówili zwykłą zupę, bo mieli przy sobie mało pieniędzy. Wyszli się przejść, a wokół nich latały motyle. Mieli wrażenie, że ich obserwują, jakby miały ludzkie oczy. Oczywiście była to tylko ich wyobraźnia. Przejrzeli razem księgę i umówili się w porcie o 7:00 rano. Bruno wrócił do swojego pokoju i rozmyślał o pięknej kobiecie. Była jak powiew świeżego powietrza dla mężczyzny, niespodziewana i potrzebna. Rano, pirat zabrał wszystkie swoje rzeczy i spotkał się z Mią przy jego nowej łajbie. Postanowili popłynąć w siną dal. Nie patrząc w tył, wyruszyli w podróż. Gdy tak żeglowali, w pobliżu łódki pojawiła się w wodzie jakaś czarna plama. Wyleciała w powietrze i wylądowała na żaglu, Posejdon nie dał za wygraną. Kot położył się i obserwował parę. Bruno i Mia nie zauważyli go i spokojnie dalej rozprawiali na temat księgi.

- Zobacz tam! - wykrzyknął nagle pirat.

- Czy to nie jest czasem jakiś zamek?

- Pierwszy raz widzę tą wyspę. To dziwne, bo wiele razy tu pływałem.

- Poczekaj, a nie było podobnego rysunku w tamtej książce? - wydukała Mia.

Otworzyli ją i na dziesiątej stronie spostrzegli narysowaną koronę, zwodzony most oraz góry.

- Spójrz na tą złotą tabliczkę niedaleko! Może ona oznaczać bogactwo i władzę, czyli jeden symbol się zgadza. - zauważyła kobieta.

- Masz rację, ale o co chodzi z tym zwodzonym mostem?

- Nie wiem, ale za tą wielką budowlą widać góry!

- Zobaczmy co tam jest - rzekł Bruno.

Wyszli na brzeg, a kot podążał za nimi. Sam pierwszy raz na oczy widział coś takiego. Znał te wody jak własną kieszeń, a nigdy nie zauważył tej wyspy.

- Chodźmy pod zamek. Może tam coś jest? - zasugerował Bruno.

- O jeju! Tam jest fosa i i opuszczony zwodzony most!

- Wchodzimy! - powiedziała Mia i ruszyła w stronę bram budowli.